Dat blijkt uit een rapport in het medisch tijdschrift JAMAwordt het FDA-mandaat om paracetamol in paracetamol-opioïde medicijnen te beperken geassocieerd met verminderde ernstige leverbeschadiging.
Het federale mandaat, dat in 2011 werd aangekondigd en in 2014 werd geïmplementeerd, beperkte paracetamol tot 325 milligram per opioïde-paracetamol combinatiepil. Paracetamol is bij hoge doses giftig voor de lever.
Een mandaat van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) om de dosering van paracetamol (ook bekend als paracetamol en de merknaam Tylenol) in pillen die paracetamol en opioïde medicijnen combineren te beperken, wordt significant geassocieerd met daaropvolgende verminderingen van ernstige leverbeschadiging, rapporteren onderzoekers in het medische tijdschrift JAMA. Het federale mandaat werd aangekondigd in 2011 en geïmplementeerd in 2014.
« Het FDA-mandaat dat de paracetamol-dosering beperkt tot 325 milligram per tablet in een combinatie van paracetamol-opioïde medicatie, ging gepaard met een significante en aanhoudende daling van het jaarlijkse aantal ziekenhuisopnames en het aandeel per jaar van gevallen van acuut leverfalen met paracetamol en opioïde-toxiciteit, » zei studieleider en chirurg-wetenschapper aan de Universiteit van Alabama in Birmingham Jayme Locke, MD Bij UAB leidt Locke het Comprehensive Transplant Institute in de Marnix E. Heersink School of Medicine.
Patiëntveiligheid – terwijl het nog steeds pijnverlichting biedt – is de reden om verschillende pijnstillende klassen in een medicatie te combineren. Samen zouden de meerdere geneesmiddelen additieve synergetische analgesie moeten bieden terwijl de toxiciteit wordt geminimaliseerd door lagere doses van elke component te gebruiken.
Jayme Locke, MD Krediet: UAB
De uitdaging was dat te hoge doses paracetamol, ook bekend als paracetamol, giftig zijn voor de lever. In 2005 bleek uit een onderzoek dat 43 procent van de door paracetamol geïnduceerde gevallen van acuut leverfalen een combinatie van paracetamol en opioïde medicatie als therapie betrof. Dus adviseerde een adviespanel van de FDA in 2009 om de verkoop van de gecombineerde paracetamol-opioïde medicatie te verbieden, hoewel de FDA in plaats daarvan handelde om de dosis paracetamol in die combinatie paracetamol-opioïde medicatie te beperken tot 325 milligram. Vóór het FDA-mandaat bevatten dergelijke medicijnen 325 tot 750 milligram paracetamol.
Om het effect van deze verandering te onderzoeken, keken onderzoekers in de JAMA-studie naar de jaarlijkse aantallen ziekenhuisopnames en gevallen van acuut leverfalen in twee onafhankelijke, gelijktijdige gegevensbronnen, de National Inpatient Sample, of NIS, en de Acute Liver Failure Study Group, of ALFSG . De NIS is een zeer grote Amerikaanse ziekenhuisopnamedatabase met meer dan 473 miljoen ziekenhuisopnames van 2007 tot 2019. De ALFSG is een prospectief cohort van 32 Amerikaanse medische centra van volwassen patiënten met acuut leverfalen van 1998 tot 2019.
In elke gegevensbron vonden Locke en collega’s vergelijkbare dalingen in de jaarlijkse aantallen ziekenhuisopnames en gevallen van acuut leverfalen geassocieerd met paracetamol-opioïde medicijnen na het mandaat. Ze vergeleken ook de toxiciteit van paracetamol-opioïde medicijnen versus de toxiciteit van alleen paracetamol. In tegenstelling tot de afname van paracetamol-opioïde medicatie na het mandaat, bleef het aantal ziekenhuisopnames en gevallen van acuut leverfalen geassocieerd met paracetamol alleen – waarbij de dosering niet wordt beperkt door de FDA – stijgen na de combinatie medicijn mandaat.
De gedetailleerde resultaten keken naar vier groepen: NIS paracetamol-opioïde toxiciteit, NIS paracetamol-alleen toxiciteit, ALFSG paracetamol-opioïde toxiciteit en ALFSG paracetamol-alleen toxiciteit. Voor elke groep werden drie verschillende tijdsbestekanalyses uitgevoerd: 1) voor en na de FDA-aankondigingsdatum in 2011, 2) voor en na de FDA-implementatiedatum in 2014, en 3) een wash-out-vergelijking van gevallen vóór de aankondigingsdatum van 2011 en daarna de implementatiedatum van 2013.
Als een voorbeeld van gedetailleerde bevindingen: in de NIS-groep was de voorspelde incidentie van ziekenhuisopnames geassocieerd met paracetamol-opioïde-toxiciteit een dag voorafgaand aan de FDA-aankondiging 12,2 gevallen per 100.000 ziekenhuisopnames. In het vierde kwartaal van 2019 waren dat 4,4 gevallen per 100.000 ziekenhuisopnames. De kans op een ziekenhuisopname met paracetamol-opioïde-toxiciteit steeg met 11 procent per jaar vóór de aankondiging en daalde met 11 procent per jaar na de aankondiging.
In de ALFSG-groep was het voorspelde percentage gevallen van acuut leverfalen als gevolg van paracetamol-opioïde-toxiciteit een dag voorafgaand aan de FDA-aankondiging 27,4 procent. In het derde kwartaal van 2019 was dit 5,3 procent. Het percentage gevallen van acuut leverfalen met paracetamol-opioïde-toxiciteit steeg met 7 procent per jaar vóór de aankondiging en daalde met 16 procent een jaar na de aankondiging.
De NIS-database bevatte 39.606 gevallen van ziekenhuisopnames met paracetamol-opioïde-toxiciteit, en de ALFSG-database had 2.631 patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen met acuut leverfalen, waaronder 465 met paracetamol-opioïde-toxiciteit.
De auteurs waarschuwen dat de studie een associatie laat zien, geen causaliteit. De veranderingen in ziekenhuisopnames kunnen ook het gevolg zijn van een groter publiek bewustzijn en strengere etiketwaarschuwingen die de FDA vereist als onderdeel van het mandaat, of veranderingen in het voorschrijfpatroon van clinici. In Canada werden veranderingen in de etikettering zonder een bijbehorende limiet in de dosis paracetamol echter niet in verband gebracht met een afname van het aantal ziekenhuisopnames.
Referentie: « Vereniging van FDA-mandaatbeperkende paracetamol (paracetamol) in receptcombinatie-opioïdeproducten en daaropvolgende ziekenhuisopnames en acuut leverfalen » 7 maart 2023, JAMA.
DOI: 10.1001/jama.2023.1080
Locke is professor aan de UAB-afdeling Chirurgie, hoofd van de afdeling Transplantatie, en zij bekleedt de Arnold G. Diethelm Endowed Chair in Transplantation Surgery. Eerste auteur in de JAMA-studie, Babak Orandi, MD, Ph.D., is een bezoekende assistent-professor chirurgie aan de UAB Heersink School of Medicine, en is momenteel een fellow voor obesitasgeneeskunde en een instructeur in de geneeskunde bij Weill Cornell Medicine, en een assistent-behandelend arts in het NewYork-Presbyterian/Weill Cornell Medical Center, New York, New York.
Co-auteurs met Locke en Orandi zijn M. Chandler McLeod en Paul A. MacLennan, UAB Department of Surgery; William M. Lee, University of Texas Southwestern Medical Center, Dallas; Robert J. Fontana, Universiteit van Michigan Medical School, Ann Arbor; Constantine J. Karvellas, University of Alberta School of Medicine, Edmonton, Canada; Brendan M. McGuire, UAB Afdeling Geneeskunde, Afdeling Gastro-enterologie en Hepatologie; Cora E. Lewis, UAB School of Public Health, Afdeling Epidemiologie; en Norah M. Terrault, University of Southern California Keck School of Medicine, Los Angeles.
Ondersteuning kwam van National Institutes of Health subsidie DK58369, National Center for Advancing Translational Sciences subsidie TR003097 en een Society for Surgery of the Alimentary Tract Career Development Award.
