Specialisten onthulden het geheim van mummificatie in het oude Egypte door middel van schepen gevonden in een gespecialiseerde werkplaats, meldde AP.
Duizenden jaren lang mummificeerden de Egyptenaren de doden om ze voor te bereiden op het eeuwige leven. Tegenwoordig vertrouwen wetenschappers op chemie en een ongebruikelijke verzameling vaten om te onthullen hoe het proces in de oudheid plaatsvond.
Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift « Nature », is gebaseerd op een archeologische ontdekking – een balsemworkshop en kelken van ongeveer 2500 jaar oud. Op veel van de gevonden vaten staan instructies: « wassen » of « op de kop zetten ».
De schriftelijke instructies en de chemische samenstelling van de overblijfselen van de inhoud die in de vaten is gevonden, onthullen nieuwe details over de recepten die ervoor zorgden dat het lichaam niet ontbond.
Het is net een tijdmachine, zegt Joan Fletcher, een archeoloog aan de Universiteit van York en co-auteur van het onderzoek.
De balsemworkshop werd geopend in het dorp Saqqara. « In zulke kamers was het laatste deel van het werk gedaan », zegt Salima Ikram, een egyptoloog aan de American University in Caïro. “Na de dood wordt het lichaam ingewreven met zout, en daarna volgt de daadwerkelijke balseming.”
Volgens de auteurs van het onderzoek is de inhoud van sommige vaten met het label « antiu » een mengsel van dierlijk vet, cederolie en jeneverbeshars. Deze stoffen, samen met andere gevonden in de kelken, zijn de sleutel tot het behoud van de mummie. Plantaardige olie werd gebruikt om de stroken stof te smeren. Het verhinderde de ontwikkeling van bacteriën en schimmels, evenals de emissie van geur. Het is ook gebruikt om de lever te behouden.
Voor de maag en de huid werd een hard materiaal zoals bijenwas gebruikt. Het beschermde tegen vocht en verzegelde de poriën.
Volgens Salima Ikram is de volgende stap voor wetenschappers het onderzoeken van verschillende delen van mummies om te zien of dezelfde ingrediënten zijn gebruikt. Het is mogelijk dat recepten voor het balsemen niet universeel waren, maar in de loop van de tijd en van werkplaats tot werkplaats varieerden.
