Uit de analyse blijkt dat de gemiddelde duur van zwangerschappen in de VS tussen 1990 en 2020 met 0,6 weken is afgenomen (van 39,1 naar 38,5 weken) en korter is dan in Engeland en Nederland. In 2020 vond slechts 23% van de geboorten in de VS plaats na 40+ weken, vergeleken met 44% in Nederland en 40% in Engeland.
Een recente analyse in meerdere landen van de gemiddelde zwangerschapsduur en het tijdstip van geboorte in de VS, Engeland en Nederland suggereert dat de VS de resultaten van de kraamzorg zou kunnen verbeteren door medische interventies tijdens de bevalling te verminderen.
De moeder- en kindersterftecijfers in de Verenigde Staten zijn alarmerend hoog in vergelijking met andere rijke landen en Europese landen, en de gezondheidsresultaten van moeders blijven verslechteren. Een nieuwe studie van onderzoekers van de Universiteit van Boston School of Public Health en aan Harvard gelieerd Beth Israel Deaconess Medical Center werpt licht op de mogelijke impact van ziekenhuisorganisatiestructuren en personeelsbezetting in de Amerikaanse kraamzorg op het geboorteproces en ongunstige geboorte-uitkomsten.
De studie, gepubliceerd in PLOS EENvergeleek zwangerschapsduurpatronen en timing van thuis- en ziekenhuisbevallingen in drie landen met een hoog inkomen met verschillende kraamzorgmodellen: de VS, die sterk afhankelijk zijn van verloskundigen en klinische interventies, en Engeland en Nederland, die voornamelijk vroedvrouwen gebruiken voor weinig interventie zorg.
De bevindingen tonen aan dat de gemiddelde duur van zwangerschappen in de VS tussen 1990 en 2020 gestaag met meer dan een halve week afnam, van 39,1 weken tot 38,5 weken, en dat zwangerschappen in de VS gemiddeld korter zijn dan zwangerschappen in Engeland en Nederland. In 2020 vond slechts 23 procent van de geboorten in de VS plaats na 40 weken of meer, vergeleken met 44 procent van de geboorten in Nederland en 40 procent van de geboorten in Engeland. Het patroon van de zwangerschapsduur bij thuisbevallingen was in alle drie de landen hetzelfde.
In alle drie de landen onderzochten de onderzoekers ook de geboortetiming per uur van de dag voor thuisbevallingen en vaginale bevallingen in het ziekenhuis, en herhaalden ze deze analyse, waarbij ze de vergelijking beperkten tot vaginale bevallingen in het ziekenhuis zonder interventies zoals inductie of arbeidsvergroting die zouden kunnen eventueel de timing wijzigen.
In Engeland en Nederland vonden bevallingen thuis en in het ziekenhuis plaats op vergelijkbare tijdstippen van de dag, met een piek in de vroege ochtenduren tussen 01.00 en 06.00 uur.
Maar in de VS was er een merkbaar verschil in geboortetiming tussen de twee instellingen: thuisbevallingen piekten in dezelfde vroege ochtenduren als thuisbevallingen in andere landen. Daarentegen vonden bevallingen in het ziekenhuis – zelfs degenen zonder interventies die het natuurlijke timingpatroon zouden kunnen beïnvloeden – grotendeels plaats tijdens de standaard werkuren voor klinisch personeel, van 8.00 uur tot 17.00 uur.
De paper is de eerste internationale studie die gebruik maakt van grote datasets om zwangerschapsduur en geboortetijd in drie landen met een hoog inkomen te vergelijken; het meeste eerdere onderzoek was gericht op gegevens van individuele ziekenhuizen of landen. Gezien de superieure geboorte-uitkomsten van Engeland en Nederland, zeggen de auteurs dat hun bevindingen suggereren dat de Amerikaanse kraamzorgmodellen baat zouden kunnen hebben bij een organisatorische verschuiving die minder nadruk legt op actief, klinisch management van de bevalling en het geboorteproces een natuurlijk verloop geeft.
« Onze analyse in meerdere landen laat zien dat de VS een uitbijter is wat betreft de verdeling van de zwangerschapsduur en de timing van ziekenhuisbevallingen met weinig interventie », zegt hoofdonderzoeker en corresponderende auteur Dr. Eugene Declercq, professor in de gezondheidswetenschappen van de gemeenschap bij BUSPH. « Er is een les te trekken uit landen met positievere zwangerschapsresultaten dan de VS, door de personeelsbezetting en operationele plannen van ziekenhuizen beter te laten aansluiten bij de natuurlijke patronen van geboortetiming en zwangerschapsduur in plaats van te proberen geboortetiming aan te passen aan de behoeften van de organisatie. »
De studie omvatte nationaal representatieve en openbaar beschikbare bevolkingsgebaseerde geboortegegevens uit alle drie de landen, waaronder gegevens over meer dan 3,8 miljoen geboorten in de VS en 156.000 geboorten in Nederland in 2014, en meer dan 56.000 geboorten in Engeland van 2008-2010. De onderzoekers onderzochten de geboortetiming thuis en in het ziekenhuis voor geboorten tussen 37 en 42 weken.
« Elk systeem is perfect ontworpen om de resultaten te krijgen die het krijgt », zegt senior auteur dr. Neel Shah, chief medical officer van Maven Clinic en een bezoekende wetenschapper bij BIDMC. “De alarmerend slechte resultaten van het Amerikaanse systeem voor moederschapszorg vereisen meer aandacht voor het ontwerp ervan. Onze studie toont aan dat Amerikaanse ziekenhuizen, in vergelijking met andere landen met een hoog inkomen, misschien meer gericht zijn op het gemak van clinici dan op de behoeften van mensen die bevallen.”
Reference: “The natural pattern of birth timing and gestational age in the U.S. compared to England, and the Netherlands” by Eugene Declercq, Anneke Wolterink, Rachel Rowe, Ank de Jonge, Raymond De Vries, Marianne Nieuwenhuijze, Corine Verhoeven and Neel Shah, 18 Januari 2023, PLOS EEN.
DOI: 10.1371/journal.pone.0278856
