Restaurateurs in de Ronde Zaal van het Vaticaans Museum verwijderen eeuwenlang vuil van de vergulde Hercules.
Al meer dan 150 jaar staat het beeld van 4 meter hoog in een nis. Het trekt niet de aandacht tussen andere antieke voorwerpen vanwege de donkere kleur die het in de loop van de tijd heeft gekregen.
Na het verwijderen van een laag was en ander materiaal van een 19e-eeuwse restauratie, begrepen Vaticaanse experts de echte waarde ervan.
De vergulding is buitengewoon goed bewaard gebleven, zei restaurateur Alice Baltera. Het beeld is gegoten in brons. Het werd in 1864 ontdekt in een villa in de buurt van de « Campo dei Fiori » in Rome. Paus Pius IX voegde het werk toe aan de pauselijke collectie.
Het is gedateerd tussen de 1e en 3e eeuw. Om zijn latere oorsprong te onderscheiden, draagt het « familie »namen: die van de paus – Mastai, en die van de bankier in wiens villa het werd gevonden – Righetti.
Het beeld gaat vergezeld van een marmeren plaquette met de inscriptie FCS – een afkorting van de Latijnse uitdrukking « fulgur conditum summanium » (« Hier ligt de bliksemschicht van Sumanus begraven »).
Dat betekent dat ze door de bliksem is getroffen, zegt Claudia Valeri, curator van de afdeling Griekse en Romeinse oudheden van het Vaticaans Museum.
Sumanus was een oude Romeinse godheid van de donder. De Romeinen geloofden dat elk voorwerp dat door de bliksem werd getroffen, doordrenkt was met goddelijke kracht.
Foto: Restaurateurs werken aan het bronzen beeld van Hercules in de Ronde Zaal van de Vaticaanse Musea / AP
