Het wijdverbreide gebruik van PFAS-polymeren in alles, van consumentenproducten tot groene technologieën, kan leiden tot verontreiniging van water, lucht, bodem, voedsel en mensen. Uit een vandaag gepubliceerde beoordeling van het Europees Milieuagentschap (EMA) blijkt dat deze chemicaliën ook kunnen bijdragen aan de opwarming van de aarde en de aantasting van de ozonlaag.
Perfluoralkyl- en polyfluoralkylstoffen (PFAS) staan al meer dan tien jaar in de schijnwerpers vanwege hun potentiële gevolgen voor de menselijke gezondheid en het milieu. Dit geldt vooral voor bepaalde verbindingen zoals PFOS en PFOA, terwijl de effecten die verband houden met de chemische vorm van PFAS, bekend als ‘PFAS-polymeren‘, die in eenvoudige bewoordingen uit grotere moleculen bestaan, worden als lager beschouwd.
Er zijn nu echter ook aanwijzingen dat PFAS-polymeren tijdens hun levenscyclus verschillende soorten effecten kunnen veroorzaken, afhankelijk van de omstandigheden EER-informatie ‘PFAS-polymeren in de schijnwerpers: ondersteuning van Europa’s ambities op het gebied van nulvervuiling, koolstofarme en circulaire economie‘. De analyse biedt de nieuwste kennis over mogelijke gevolgen voor de gezondheid, het milieu en het klimaat en biedt een algemene context voor EU-voorstellen om het gebruik van PFAS in Europa te verduidelijken.
PFAS-polymeren vertegenwoordigen momenteel een aanzienlijk deel, tussen 24 en 40%, van het totale volume PFAS dat op de EU-markt wordt verhandeld en worden op grote schaal gebruikt in een breed scala aan producten en technologieën. Het EMA-rapport benadrukt dat dit essentieel is vanuit een perspectief van de volledige levenscyclus over PFAS-polymeren bij het beoordelen van hun impact en het nemen van beslissingen over hun toekomstige gebruik.
Het is algemeen bekend dat PFAS-polymeren minder giftig zijn dan niet-polymere PFAS. Dit komt omdat polymeren een grootste moleculaire groottewat de opname ervan in levende cellen beperkt (en daardoor de potentiële toxiciteit ervan beperkt). Volgens het EEA-rapport zijn er echter zorgen geuit over een aantal potentiële gevolgen tijdens de levenscyclus van PFAS-polymeren. Deze zorgen omvatten:
-
Toxische effecten voor werknemers, het milieu en gemeenschappen. De omliggende fabrieken kunnen te wijten zijn aan de chemicaliën die worden gebruikt bij de productie van PFAS-polymeren en de verschillende bijproducten die tijdens de productie ervan worden gegenereerd. Bovendien zijn er zorgen over het milieu en de volksgezondheid die worden veroorzaakt door de afbraak in de loop van de tijd van bepaalde PFAS-polymeren tot kleinere, meer persistente verbindingen, die mogelijk een grotere toxiciteit hebben dan hun moederverbindingen.
-
Vrijkomen van krachtige broeikasgassen (bijvoorbeeld trifluormethaan – HFC-23) en stoffen die de stof kunnen afbreken ozonlaag (bijvoorbeeld dichloorfluormethaan – HCFC-22) kunnen voorkomen tijdens de productie van PFAS-polymeren.
-
De wijdverbreide aanwezigheid van PFAS-polymeren in producten en materialen kan mogelijk een rol spelen toekomstige belemmering voor recyclingomdat het moeilijk is om deze materialen in de afvalfase te volgen en te scheiden.
Een onlangs voorgestelde universele PFAS-beperking onder de EU REACH-verordeninggeïntroduceerd door Denemarken, Duitsland, Nederland, Noorwegen en Zweden, heeft tot doel alle PFAS (inclusief PFAS-polymeren) te verbieden, behalve voor bepaalde toepassingen waarvoor in de tijd beperkte afwijkingen gelden. In een recente mededeling van Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA) en de indieners van het dossier werd verklaard dat voor sommige vormen van gebruik ook andere beperkingsopties dan een verbod werden overwogen.
Onze nieuwste persberichten
Eerder gepubliceerd in The European Times.
