Tegenwoordig werkt met de steun van de VN een van deze voormalige gevangenen, de verdediger van de Syrische mensenrechten Riyad Avlar, te ontdekken wat er is gebeurd met degenen die het niet doen – en om gerechtigheid te zoeken voor verdwijning.
Hij herinnert zich de verbaasde reactie van een moeder toen hij haar vertelde dat zijn zoon was gestorven in detentie: « Ik accepteer dat, maar ik heb de hoop niet verloren. Op een dag zal mijn zoon je hier binnenkomen en je ontmoeten. « »
Zijn woorden weerspiegelen de veerkracht van gezinnen die na jaren van onzekerheid waarheid en rechtvaardigheid blijven zoeken, voldoet aan dat Riyad, die meer dan twee decennia gevangen zat nadat hij in 1996 op 19 -jarige leeftijd was gearresteerd.
Documenteer de afwezigheid, om de waarheid te behouden
Voor Riyad eindigde zijn gevecht voor gerechtigheid niet met zijn vrijlating in 2017.
Voor zijn benoeming bij Onafhankelijke VN -instelling voor mensen die in Syrië zijn verdwenenHet eerste advies advies, Riyad, heeft zijn ervaring gekanaliseerd om de overlevenden van detentie en hun families te ondersteunen door de Association of Prisoners en de verdwijning van de Sednaya -gevangenis (ADMSP).
De oprichters van de vereniging omvatten voormalige gevangenen zoals Riyadh en zijn een cruciale bron van documentatie, ondersteuning en belangenbehartiging geworden.
« Onze missie », legt hij uit, « bestaat uit het versterken van overlevenden en families van verdwijning om centrale actoren van overgangsrecht te zijn, verantwoordelijkheid en reparaties in Syrië. »
Sinds de oprichting heeft ADMSP twee databases gecreëerd: de eerste opnames van getuigenissen van Sednaya -overlevenden en, sinds 2021, detentiecentra in Syrië.
Deze getuigenissen identificeren auteurs van misbruik, de laatste observaties van gevangenen en de modellen van overtredingen. De tweede database verzamelt informatie van gezinnen die op zoek zijn naar familieleden, en biedt hen vaak de eerste betrouwbare bevestiging van wat er is gebeurd.
De kooien waarin gevangenen blijkbaar werden vastgehouden, worden vertegenwoordigd in de beruchte Sednaya -gevangenis in Damascus.
Een benadering om niet-lamb te doen
« Elk interview wordt persoonlijk uitgevoerd, met bijzondere aandacht om opnieuw traumatisering te voorkomen », » Legt Riyadh uit. Naast de documentatie beheert de vereniging een centrum dat psychotherapie, fysiotherapie en groepstherapie biedt voor overlevenden en gezinnen die worden geconfronteerd met het trauma van verdwijning. Hij beschermt ook gezinnen tegen afgeprezen door mensen die leugens verkopen aan het lot van hun vermiste ouders door hen te helpen controleren wat hen werd verteld.
Constante angst voor uitvoering
Riyad’s dramatische geschiedenis begon toen hij zijn landelijke dorp in Türkiye verliet om zijn studies in Syrië voort te zetten. Gearresteerd in 1996 door het Assad -regime en zelfs 20 jaar oud, werd hij vervolgens vastgehouden van 15 jaar. Zijn familie hoorde dat hij leefde dankzij de tussenkomst van de moeder van een vriend.
Tijdens zijn detentie heeft Riyad eenzame isolatie, marteling en bijna totale isolatie doorstaan. « Ik zag mijn broer twee keer, voor elk 15 minuten, in meer dan twee decennia, » herinnert hij zich. “Toen ik werd vrijgelaten, hield mijn moeder me net vast en inspireerde ze me; ze wilde de geur van haar zoon herinneren. Later, toen mijn zoon anderhalf jaar was, begreep ik eindelijk waarom mijn moeder me zo vasthield.» »
Riyadh ontwikkelde een eerlijk proces en beschuldigd van beschuldigingen, ervoer een constante angst voor uitvoering. Deze ervaringen, zegt hij, dwingen hem om te garanderen dat de stemmen van overlevenden de voortzetting van verantwoordelijkheid en gerechtigheid vormen.
Iedereen lijdt op zijn eigen manier
Naast de verschrikkingen die de verdwijning van Syrië hebben opgelegd, is een andere gemene deler de angst die hun families kwelt. Moeders leven gedurende onbeantwoorde jaren, terwijl vrouwen en kinderen worden geconfronteerd met stigma, intimidatie en ballingschap, legt Riyad uit.
« Elk familielid lijdt anders », zegt hij. “Maar wat hen verenigt, is het recht om te weten.» »
Riyad Avlar werd 21 jaar vastgehouden. Tijdens zijn detentie in de gevangenissen van het Assad -regime in Syrië heeft Riyad eenzame isolatie, marteling en bijna totale isolatie doorstaan.
Een wereldmandaat voor gerechtigheid
Tegenwoordig zit Riyad in de adviesraad van de Onafhankelijke instelling voor mensen die in Syrië zijn verdwenenOpgericht in 2023 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties om een van de meest pijnlijke erfenis van het conflict te benaderen.
Geselecteerd onder meer dan 250 kandidaten, omvat de raad van bestuur van 11 leden vertegenwoordigers van de families van de slachtoffers, het Syrische maatschappelijk middenveld en internationale experts. Het is verplicht om het lot van ontbrekende gezinnen te verduidelijken, gezinnen te ondersteunen en bij te dragen aan de verantwoordelijkheid.
Volgens het NGO Syrische netwerk voor mensenrechten, Minstens 181.312 personen blijven willekeurig of verdwijnen, inclusief 5.332 kinderen en 9 201 vrouwen.
« De taak is enorm », zegt Riyadh Nieuw nieuws, van de zijne Thuis in Turkïye. « Maar met samenwerking tussen Syrische organisaties en de internationale gemeenschap kan de instelling duidelijke protocollen vaststellen voor kennisgeving, psychologische ondersteuning en erkenning van verdwenen. »
Een zware verantwoordelijkheid
Naar de overlevenden van detentie stuurt Riyad een boodschap van solidariteit: « We moeten onze stemmen verhogen en rechtvaardigheid eisen – geen wraak – maar verantwoordelijkheid en reparaties. We leven en het is een verantwoordelijkheid. »
Zijn boodschap is ook die van overleven. “Toen ik werd gearresteerd, waren de telefoons de ouderen met een drukknop. En toen ik uitstapte, zag ik telefoons die je gewoon aanraakte met je vinger … het leven was zo veranderd, ik was geschokt. Het dorp dat ik had achtergelaten was erg onderontwikkeld, maar nu hadden ze wegen geplaveid, mensen hadden auto’s; er waren auto’s; er waren tappen van water in de huizen, zelfs een bestuurssysteem.
“Beetje bij beetje, ik heb mezelf aangepast. Ik besloot dat ik door moest gaan, want na zo’n lange afwezigheid-20 jaar-het was alsof iemand me in een vriezer had bevroren en toen werd ik plotseling vrijgelaten in een sciencefictionfilm.» »
Hij benadrukt dat de families van de vermiste nooit onbeantwoord moeten worden gelaten, en elke Syrische familie heeft het recht om het lot van hun geliefden te kennen, om ze met waardigheid te laten rusten en het genezingsproces te starten.
En als de waarheid de hoeksteen is van de toekomst van Syrië, geldt hetzelfde voor overgangsrechtvaardigheid, handhaaft Riyad, met overlevenden en gezinnen die een centrale rol spelen in de vorming van wat er daarna komt.
