« Ik heb altijd de pijnlijke ervaring gehad om de andere kinderen naar school te zien gaan met hun rugzakken », legt Zénabou uit, 14. « Het kwelde omdat ik verbrandde met een verlangen om te ontdekken wat er op scholen gebeurde waar deze kinderen elke ochtend gingen, ik realiseerde me heel vroeg dat het een systeem was dat niet voor mij was gemaakt omdat ik anders was. »
Voor veel gehandicapte kinderen zijn de deuren van het onderwijs dichtbij gesloten gebleven, waardoor ze weinig kansen en weinig hoop voor de toekomst hebben. In de Centraal -Afrikaanse Republiek (CAR) vandaag ontvangen kinderen zoals Zénabou echter eindelijk de juiste steun en de educatieve kansen die ze verdienen dankzij een nieuw initiatief van een inclusieve onderwijspiloot.
Het programma biedt essentiële middelen zoals leerapparatuur, mobiliteitshulp en gespecialiseerde cursussen om braille en gebarentaal te leren; Creëer een gemeenschapsondersteuningsnetwerk voor gezinnen; En gehandicapte kinderen integreren in lokale scholen.
Zénabou, een dove tiener in de Centraal -Afrikaanse Republiek, in haar klas.
Een deur gaat open
Zénabou zit op het kantoor van haar klas, binder voor haar en omgeven door klasgenoten. Ze lacht terwijl ze naar haar leraar kijkt, schrijf iets op het schoolbord. Het kan eruit zien als een gewone scène voor iemand die passeert, maar de veertien kinderen en andere gehandicapte kinderen zoals zij, het is een buitengewoon moment.
Voordat hij zich registreerde voor lessen, zou Zénabou het grootste deel van de dag thuis blijven en zijn moeder helpen met huishoudelijke taken. Zijn uren waren gevuld met gerechten, het schoonmaken van kleding en het herstellen van water voor zijn gezin.
« Naar school gaan was iets dat ik nooit had gehoopt, » zei ze. « De dag dat ik voor het eerst naar school ging, realiseerde ik me plotseling dat ik niet de enige in deze situatie was. Het was geweldig om meer dan 30 dove mensen op dezelfde plek te zien! »
Dankzij een investering van meerdere jaar worden gespecialiseerde cursussen voor dove en visueel gehandicapte kinderen georganiseerd in Bambari, met de auto, op gewone basisscholen. Daar leren kinderen zoals Zénabou die vaak nooit op school hebben gezet op school om braille of gebarentaal te lezen, te schrijven en te tellen en te leren. Deze cruciale vaardigheden ontsluiten een wereld van leren voor hen.
Voordat hij school bezocht, kon Zénabou nauwelijks communiceren met de mensen om hem heen. Zijn ouders hebben weinig kansen gezien voor haar toekomst. Zelf analfabeet, ze wilden meer voor hun dochter, maar gezien haar handicap hadden ze geen hoop. Maar alles is veranderd wanneer het toegang, bronnen en ondersteuning heeft gekregen om te leren.
« Mijn dochter Zénabou is nu in staat zichzelf te beweren als een persoon, ondanks de communicatiebarrières veroorzaakt door het feit dat ze doof is », legt de vader van Zénabou uit. « Ik ben nu optimistisch over de toekomst van Zénabou en ik weet dat ze zal slagen! »
Auto -educatie crisis
DE Centraal -Afrikaanse Republiek is een van de moeilijkste plaatsen ter wereld om een kind te zijn. Conflicten, verplaatsingen en instabiliteit zijn inspanningen voor vreedzame ontwikkeling in gevaar, waardoor kinderen en adolescenten ernstige risico’s worden gesteld. Jaren van geweld hebben bijgedragen aan de breuk van wat al beperkte diensten was. Toegang tot gezondheidszorg, zelfvoorzieningsmogelijkheden en onderwijs is zeer beperkt of niet -bestaand in grote regio’s van het land.
Het onderwijssysteem van het land worstelt met belangrijke uitdagingen, vooral voor gehandicapte kinderen. Langdurige conflicten hebben de educatieve infrastructuur verwoest, waardoor een miljoen kinderen en adolescenten buiten de school achterblijven. Deze crisis heeft onevenredig invloed op gehandicapte kinderen, die geconfronteerd worden met verergerde obstakels voor onderwijs vanwege stigma rond handicaps en beperkte toegang tot gespecialiseerde ondersteuning.
Terug naar deze uitdagingen vereist een gezamenlijke inspanningen om de onderwijsinfrastructuur opnieuw op te bouwen, inclusieve onderwijspraktijken te bevorderen en maatschappelijk stigma te bestrijden om te garanderen dat alle kinderen toegang hebben tot inclusieve kwaliteitsonderwijs.
Zénabou met haar zus, Aziza
Inclusief onderwijs in de Centraal -Afrikaanse Republiek
- Werken met organisaties die gehandicapten vertegenwoordigen is essentieel om hun deelname aan beslissing te garanderen, zoals aangegeven in de Verdrag inzake de rechten van mensen met een handicap. Het is ook erkend als noodzakelijk voor sociale verandering, bevorderde autonomie en zorgt voor de empowerment van gehandicapten.
- Dit revolutionaire initiatief wordt gefinancierd door onderwijs kan niet wachten (ECW), het Wereldfonds voor noodonderwijs en langdurige crises in de Verenigde Naties
- Hij wordt ondersteund door het kinderbureau van de Verenigde Naties UNICEFpartners zoals Menselijkheid en inclusie En nationale organisaties, waaronder het Centre for Literacy and Training in Braille for the Blind in de Centraal -Afrikaanse Republiek ‘en de National Association of Central African Auditors.
