Miguel Ángel López, de directeur van een uitvaartcentrum in Tibú, vroeger lichamen terug die verschenen langs de wegen van een van de meest gewelddadige regio’s van Colombia, Catatumbo. Op 15 januari werd hij gedood samen met zijn vrouw en 10 maanden tijdens het rijden met een begrafenisauto naar Cúcuta, volgens lokale berichten in de media. Alleen zijn 10 -jarige zoon overleefde.
Minder dan 24 uur later werden verschillende voormalige strijders die het vredesovereenkomst van 2016 tussen de Colombiaanse regering en de FARC-EP-gewapende groep hadden ondertekend, gedood.
Sindsdien zijn duizenden gevlucht als een conflict tussen het National Liberation Army (ELN) en de FARC Group 33, heeft het leven gewonnen van minstens 80 mensen en ontheemd uit hele gemeenschappen.
Gerichte moorden
Diego Andrés García, die werkt voor het VN -vluchtelingenagentschap, UNHCR, en de reactie van VN -agentschappen en andere organisaties coördineert, zei dat meer dan 53.000 mensen zijn verhuisd naar stedelijke centra zoals Cúcuta, Ocaña en Tibú
« Mensenrechtenleiders moesten het gebied verlaten vanwege de bedreigingen van gewapende groepen, » legde uit « tijdens hun vertrek waren er bloedbaden, leiders van leiders en familieleden die werden vermoord. »
De video’s die circuleren op sociale netwerken hebben de gruwel van geweld vastgelegd: schieten, buren die te voet vluchten, motorfietsen of schepen en leraren van afgelegen gebieden die hun posten verlieten, waardoor 46.000 kinderen zonder toegang tot onderwijs achterbleven.
« Ik ben alles kwijtgeraakt », zei Maria*, een van de ontheemde mensen bijgestaan door UNHCR. “Ik moest met niets gaan. Er was geen tijd «.
Duizenden mensen zijn gedwongen te vluchten voor geweld in Catatumbo, op zoek naar veiligheid in Cúcuta.
Gebroken huis onder vuur
Catatumbo, wat het huis van donder betekent in de taal van de inheemse volkeren van Barí, is een afgelegen en verarmde regio rijk aan biodiversiteit en natuurlijke hulpbronnen, gekruist door rivieren en beken in het noordoosten van het land langs de Venezolaanse grens.
Het is ook een territorium dat wordt betwist vanwege het belang ervan bij de mijnbouw, de productie van coca en illegaal verkeer, samen met de zwakke aanwezigheid van de staat. In de afgelopen maanden heeft de regio een gespannen coëxistentie tussen gewapende groepen veranderd in een open oorlog voor controle over drugshandel.
Als reactie op de crisis verklaarde president Gustavo Petro een noodstaat in Catatumbo en zette hij militaire snelle reactieeenheden in op Ocaña, Norte de Santander. Op 17 januari besloot de Colombiaanse president ook om de vredesonderhandelingen met de ELN te doorbreken.
Noodhulpreactie
VN -agentschappen helpen nu ontheemden om water, voedsel, hygiënekits, dekens en matrassen te bieden om meer dan 46.000 ontheemde mensen te bedienen die veiligheid zochten in Cúcuta, Ocaña en Tibú.
In de eerste fase van de noodsituatie reageerden de agentschappen echter met lokale fondsen die zijn toegewezen aan Norte de Santander, met meer dan 80.000 mensen getroffen: « De situatie overschrijdt de capaciteiten van lokale partners, instellingen en zelfs de nationale overheid, » de heer García Zei del Acnur.
De VN -humanitaire coördinator, Tom Fletcher, keurde de toewijzing van $ 3,8 miljoen goed van het Central Emergency Response Fund (CERF) naar Colombia, dat een uitgebreide reactie mogelijk maakt op ondersteuningsbeschermingsinspanningen en toevluchtsoord, water, water, sanitaire voorzieningen, onderwijs, gezondheid, leven beveiliging. en voeding.
Duizenden blijven gevangen
Noodfondsen zijn ook gericht op het bereiken van duizenden gevangen in hun huizen in de bergachtige regio.
Bijna 8.500 mensen blijven in afgelegen dorpen die niet kunnen vertrekken en waar de hulp hen niet kan bereiken, terwijl nog eens 19.000 geconfronteerd worden met bewegingsbeperkingen die voorkomen dat ze stedelijke centra bereiken.
« We wachten op garanties van humanitaire toegang, zodat we antwoorden kunnen tonen met onze partners, » zei de heer García.
Luchtafbeelding van de regio Catatumbo, Colombia.
Cocaïneoorlogen
Zes decennia van conflicten in Colombia hebben 450.000 levens aangeklaagd en acht miljoen mensen ontheemd, die acht jaar geleden eindigden, toen de regering en de EP van FARC een vredesakkoord ondertekenden dat opmerkelijke vooruitgang heeft geboekt.
De terugtrekking van de FARC van regio’s zoals Catatumbo had echter een snel vermogens -vacuüm gecreëerd gevuld door andere gewapende groepen, waaronder de ELN- en dissidente facties van de FARC.
Deze verandering bracht territoriale geschillen nieuw leven in Catatumbo, een van de meest complexe gebieden van het conflict vanwege de afgelegen locatie langs de Venezolaanse grens. De regio is rijk aan olie en is de grootste coca -teelt enclave in het land, met meerdere gewapende groepen die erin werken.
Tibú, een gemeente in de buurt van de Venezolaanse grens, heeft het grootste aantal cocablantages in Colombia, met 23.030 hectare, volgens een studie van het kantoor van de Verenigde Naties voor drugs en criminaliteit (UNODC). De regio Catatumbo neemt de derde plaats in het hele land in, met 43.867 hectare, volgens de Pacifische regio (107.078 hectare) en Putumayo-Caquetá (56.933 hectare).
‘De ergste humanitaire crisis’
Geweld explodeerde abrupt in half januari tussen de ELN en Front 33 in de regio, waardoor duizenden de gevechten ontvluchtten.
« We waren bang, » zei Sebastián*. ‘Ik liet mijn kleine aarde achter. Mijn familie en ik zijn nu gescheiden «.
Diego Tovar, een voormalige guerrilla en ondertekenaar van het vredesverdrag, vertelde de VN -Veiligheidsraad tijdens een spoedvergadering op 22 januari dat « dit de ergste humanitaire crisis is waarmee we in Colombia te maken hebben gehad sinds we de overeenkomst hebben ondertekend. »
Tijdens dezelfde vergadering zei Carlos Ruiz Massieu, hoofd van de VN -missie die verantwoordelijk is voor het verifiëren van het vredesakkoord, zei Catatumbo, omdat veel regio’s in Colombia nog steeds wacht op de dividenden van het vredesakkoord van 2016, als een uitgebreide aanwezigheid van de staat die openbaar is Diensten, juridische economieën, ontwikkelings- en beveiligingsmogelijkheden.
« Het is bij afwezigheid van de staat dat illegale gewapende groepen vechten voor territoriale en sociale controle, » zei hij.
UNHCR -personeel in generaal Santander Stadium, Cúcuta, waar duizenden mensen die uit Catatumbo zijn ontheemd, zijn aangekomen.
Van boeken tot toevluchtsoord
Voorlopig streven VN -agentschappen en partners ernaar om essentiële goederen en diensten te leveren aan mensen in nood, waaronder educatieve kits en ondersteuning voor geestelijke gezondheidszorg voor duizenden gedwongen ontheemden om school te verlaten en hun toevlucht te nemen voor degenen die van geweld zijn gevlucht
« We moeten begrijpen dat dit een langdurige noodsituatie kan zijn », zei de heer García del Acnur.
In navolging van de wensen van veel van de ontheemde mensen om hen heen, zei Santiago* dat hij gewoon naar huis wil.
« Alles wat we willen is terugkeren, » zei hij, « maar dat kunnen we niet. »
*Namen zijn veranderd om identiteiten te beschermen
