Franciscus ontving in audiëntie de deelnemers aan het project “Custodians of Beauty”, gepromoot door de Italiaanse Bisschoppenconferentie (CEI), gericht op het beschermen van de waardigheid van de zwakste sociale groepen: in een context die ons vaak uitnodigt om “onze handen vuil te maken. ‘handen’ en ‘delegeren’, is het belangrijk dat de zorg voor anderen en dingen een ‘persoonlijke en gemeenschaps’ verplichting is. Schoonheid moet niet gekoppeld worden aan commerciële en reclamecriteria, maar ‘aan de integrale ontwikkeling
Tiziana Campisi – Vaticaanstad
Het is “een belangrijke boodschap voor de kerkelijke gemeenschap en voor de hele samenleving” die van het project “Custodians of Beauty”, gepromoot door de Italiaanse Bisschoppenconferentie, en dus door Paus Franciscus, in de audiëntie vanochtend in de Clementinezaal van de Apostolic Palace, bedankte degenen die dit uitvoeren hartelijk voor het goede dat er wordt gedaan. Bij het initiatief zijn armen, werklozen en emigranten betrokken, ontvangers van staatsburgerschapsinkomsten uit verschillende Italiaanse steden, en worden ze in werkteams gecoördineerd om te zorgen voor openbare plaatsen zoals straten, pleinen, parken, tuinen en monumenten. Dit zijn mensen met problemen of gemarginaliseerde mensen die betaald worden, na training en ontmoetingen met lokale bedrijven die op zoek zijn naar werknemers.
Aandacht en zorg
Voor de paus is het ‘bewaker van de schoonheid’ eerder ‘een manier van zijn, een stijl’, omdat ‘bewaken betekent beschermen, behouden, monitoren, verdedigen’, en daarom ‘aandacht en zorg’ besteden aan ‘de bewustzijn van de waarde van wie of wat ons wordt toevertrouwd. Het betekent dus dat je niet ‘bang hoeft te zijn om tijd te besteden, om betrokken te raken, om verantwoordelijkheden op je te nemen’. En “in een context die ons vaak uitnodigt om ‘onze handen vuil te maken’, om te delegeren,” is dit alles een oproep tot “persoonlijke en gemeenschapsbetrokkenheid.”
Iedereen kan, met zijn capaciteiten en capaciteiten, met zijn intelligentie en zijn hart, iets doen om voor de dingen, voor anderen, voor het gemeenschappelijke huis te zorgen, in een perspectief van alomvattende zorg voor de schepping.
Er zijn dringend beslissingen nodig die gericht zijn op het welzijn van iedereen
In de wereld van vandaag eisen de armen “dringend serieuze en effectieve beslissingen die gericht zijn op het bevorderen van het welzijn van iedereen”, benadrukte Franciscus, eraan toevoegend dat het noodzakelijk is om zich open te stellen voor een alomvattend perspectief.
Zoveel mensen bevinden zich vandaag de dag in de marge, weggegooid en vergeten in een steeds efficiëntere en meedogenlozere samenleving: de armen, de emigranten, alleen de ouderen en gehandicapten, de chronisch zieken. Maar elk van hen is kostbaar in de ogen van de Heer. Daarom dring ik er bij u op aan om, in uw werk om zoveel plaatsen die aan verlatenheid en degradatie zijn overgelaten, weer tot leven te wekken, altijd als prioritair doel de zorg voor de mensen die er wonen en bezoeken, te hebben. Alleen op deze manier zullen ze hun schoonheid teruggeven aan de schepping.
De schoonheid in elk wezen
Met betrekking tot schoonheid, die bewaakt moet worden, merkt de paus op dat ‘er tegenwoordig veel over wordt gesproken, tot het punt dat er een obsessie van wordt gemaakt’, vaak ‘op een verdraaide manier gezien, waarbij het wordt verward met kortstondige en massificerende esthetische modellen’. , meer gekoppeld aan specifieke criteria. » hedonistisch, commercieel en reclame dan aan de integrale ontwikkeling van mensen. Voor Franciscus is deze aanpak « schadelijk, omdat het niet het beste in elke persoon helpt bloeien, maar eerder leidt tot de degradatie van mens en natuur. »
In plaats daarvan gaat het erom schoonheid te leren cultiveren als iets unieks en heiligs voor ieder schepsel, bedacht, geliefd en gevierd door God sinds de oorsprong van de wereld als een onafscheidelijke eenheid van genade en goedheid, van esthetische en morele perfectie. Dit is jouw missie; en ik moedig jullie aan, als medewerkers aan het grote plan van de Schepper, om niet moe te worden van het transformeren van lelijkheid in schoonheid, degradatie in kansen, en wanorde in harmonie.
Ten slotte verzekert de paus, voor degenen die zich inzetten voor het project “Custodians of Beauty”, zijn gebeden en stelt hij als model “Sint-Jozef van Nazareth, de nederige en stille bewaarder van de mooiste onder de mensenkinderen” voor, die “ Hij heeft bijgedragen aan het teruggeven van schoonheid aan de wereld. »
