Het psychiatrisch ziekenhuis van Conjo (Santiago, Galicië, Spanje) onder de jurisdictie van de Xunta de Galicia, in voortzetting van zijn duistere verleden van het schenden van de rechten van mensen met een handicap, herhaalt de schade die Electroshock toebrengt aan mensen.
Commentaar is gevraagd aan de minister van Volksgezondheid van Galiza, maar tot nu toe geen antwoord.
Met teleurstelling vertelde een familie uit Arzúa aan deze krant over de beslissing van een rechter om de psychiatrische afdeling van het provinciaal ziekenhuis van Conxo toe te staan elektroconvulsietherapie (ECT), beter bekend als elektroshock, toe te passen op een van hun zoons, IBAP, die 30 jaar oud. Zowel ouders als familieleden, vergezeld van de officier van justitie, die om stopzetting van de maatregel vroeg en nog steeds wacht op een gerechtelijk antwoord, zijn afgelopen woensdag naar het ziekenhuis gegaan om te proberen de test stop te zetten. Hoewel het werd uitgesteld, lijkt het erop dat het voor vandaag schuin staat, ondanks herhaalde telefoontjes naar het ziekenhuis van The European Times klinken telefoonnummers niet aangesloten, bezet of niet-bestaand.
Volgens de vader van de getroffenen, die reageert op de initialen JCA, “heeft mijn zoon iets meer dan een maand geleden een psychose doorgemaakt; we brachten hem naar de CHUS en van daaruit werd hij naar de provinciaal gestuurd, en de psychiater vroeg zonder zijn toestemming om een bevel tot opname”.
« Het is de eerste keer dat hem zoiets is overkomen, en we hebben al om een plaats in een privéziekenhuis gevraagd voor een second opinion, maar ze laten ons hem niet meenemen », legt de ouder uit. die zegt dat het ergste is dat ze een test proberen te doen en de ouders om toestemming vragen voor een persoon die niet arbeidsongeschikt is en de wettelijke leeftijd heeft bereikt. “Hij wil daar weg, hij vertelt ons en herhaalt dat hij niet gek is. Maar de psychiater is vastbesloten om elektroshocks toe te passen’, zegt ze.
De VN en de WHO
Volgens een van de gidsen van de VN en de WHO:
“Institutionalisering is een discriminerende praktijk van personen met een handicap (artikel 5 van het Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap). Het houdt de feitelijke ontkenning van de handelingsbekwaamheid van personen met een handicap in, in strijd met artikel 12 van het Verdrag. Het is een willekeurige detentie en vrijheidsbeneming op basis van een beperking, in strijd met artikel 14 van het Verdrag. Het stelt personen met een handicap bloot aan gedwongen medische interventie met psychofarmaca, zoals sedativa, kalmerende middelen, stemmingsstabilisatoren, elektroshocktherapieën en conversietherapieën, wat in strijd is met de artikelen 15, 16 en 17 van het Verdrag. Ze stellen hen ook bloot aan het toedienen van medicijnen en andere interventies zonder de vrije, voorafgaande en geïnformeerde toestemming van personen met een handicap, wat in strijd is met de artikelen 15 en 25 van het Verdrag.”
