De nieuwe bevindingen dagen de heersende kijk op menselijke aanpassing uit.
De onderzoekers gebruikten oude genomen om nieuwe informatie te onthullen over de menselijke geschiedenis van aanpassing.
Oud DNAinclusief monsters van menselijke resten die ongeveer 45.000 jaar oud zijn, heeft onderzoekers geholpen een voorheen onbekend aspect van de evolutie van de mensheid te begrijpen.
Het nieuwe onderzoek, dat mede werd geleid door Dr. Yassine Souilmi, groepsleider bij het Australian Centre for Ancient DNA aan de Universiteit van Adelaidewerd onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Natuurecologie en evolutie.
« Algemeen werd aangenomen dat de genetica van onze menselijke voorouders niet zoveel veranderde als gevolg van milieudruk als andere dieren, vanwege onze verbeterde communicatieve vaardigheden en het vermogen om gereedschappen te maken en te gebruiken, » zei Dr. Souilmi.
« Door moderne genomen te vergelijken met oud DNA, ontdekten we echter meer dan 50 gevallen van een aanvankelijk zeldzame gunstige genetische variant die overheerst bij alle leden van oude menselijke groepen. In tegenstelling tot veel andere soorten is het bewijs voor dit soort adaptieve genetische verandering bij mensen niet consistent. Deze ontdekking daagt bijgevolg de heersende kijk op menselijke aanpassing uit en geeft ons een nieuw en opwindend inzicht in hoe mensen zich hebben aangepast aan de nieuwe omgevingsdruk waarmee ze werden geconfronteerd toen we ons over de planeet verspreidden.
Onderzoek naar oud DNA is cruciaal geweest bij het onthullen van de geheimen van de menselijke evolutie, volgens mede-hoofdauteur Dr. Ray Tobler, een adjunct-fellow aan de universiteit van Adelaide en een DECRA-fellow aan de Australische Nationale Universiteit.
« We geloofden dat historische vermenging van gebeurtenissen tussen menselijke groepen mogelijk verborgen tekenen van genetische veranderingen in het moderne menselijke genoom zou kunnen hebben, » zei Dr. Tobler.
« We onderzochten DNA van meer dan 1.000 oude genomen, waarvan de oudste ongeveer 45.000 jaar oud was, om te zien of bepaalde vormen van genetische aanpassing vaker voorkwamen in onze geschiedenis dan studies van moderne genomen hadden gesuggereerd. »
Professor Christian Huber, een senior auteur van het onderzoeksartikel, is een Adjunct Fellow aan de Universiteit van Adelaide en een assistent-professor aan Penn State-universiteit.
« Het gebruik van oude genomen was cruciaal omdat ze voorafgingen aan belangrijke historische menggebeurtenissen die de moderne Europese genetische afkomst radicaal hebben hervormd », zei professor Huber.
« Hierdoor konden historische tekenen van aanpassing worden hersteld die onzichtbaar zijn voor standaardanalyse van moderne genomen. »
Referentie: « Vermenging heeft signalen van historische harde sweeps in mensen verdoezeld » door Yassine Souilmi, Raymond Tobler, Angad Johar, Matthew Williams, Shane T. Gray, Joshua Schmidt, João C. Teixeira, Adam Rohrlach, Jonathan Tuke, Olivia Johnson, Graham Gower, Chris Turney, Murray Cox, Alan Cooper en Christian D. Huber, 31 oktober 2022, Natuurecologie & Evolutie.
DOI: 10.1038/s41559-022-01914-9
Onderzoekers van de Mayo Clinic, het Garvan Institute of Medical Research, het Max Planck Institute for the Science of Human History in Duitsland, de University of New South Wales en Massey University in Nieuw-Zeeland hebben ook bijgedragen aan het onderzoekspaper.
Het Australian Centre for Ancient DNA, opgericht in 2005, is een wereldleider in het onderzoek naar en de ontwikkeling van geavanceerde benaderingen van oud DNA voor toepassingen op het gebied van evolutie, milieu en natuurbehoud.
