Wetenschappers ontdekten dat geneesmiddelen die gewoonlijk worden gebruikt om angina pectoris en hoge bloeddruk te behandelen, veel van de langdurige schade aan de nieren en het cardiovasculaire systeem veroorzaakt door acuut nierletsel (AKI) hebben voorkomen. De studie, die werd uitgevoerd bij muizen, werd op 14 december gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschap Translationele geneeskunde.
Acuut nierfalen (AKI), voorheen acuut nierfalen (ARF) genoemd, is een abrupte achteruitgang van de nierfunctie die zich binnen 7 dagen ontwikkelt. Deze aandoening wordt aangegeven door een toename van serumcreatinine of een afname van de urineproductie, of beide.
Deskundigen hopen dat de bevindingen de weg vrijmaken voor een betere behandeling van AKI – een veel voorkomende aandoening die voorkomt bij ongeveer 20 procent van de ziekenhuisopnames in het VK.
De aandoening wordt meestal veroorzaakt door andere ziekten die de bloedtoevoer naar de nieren verminderen (zoals lage bloeddruk, bloedverlies, hartaanval of orgaanfalen), of door toxiciteit als gevolg van sommige medicijnen.
AKI moet snel worden behandeld om overlijden te voorkomen. Zelfs als de nieren herstellen, kan AKI langdurige schade aan de nieren en het cardiovasculaire systeem veroorzaken.
Van degenen die een episode van AKI overleven, blijft 30 procent achter met chronische nierziekte (CKD). De resterende 70 procent die de volledige nierfunctie herstellen, hebben een bijna 30 keer hoger risico om CKD te ontwikkelen. Na verloop van tijd kan CKD ertoe leiden dat nieren helemaal niet meer werken. Dit staat bekend als nierfalen, nierziekte in het eindstadium (ESRD) of nierziekte in het eindstadium (ESKD).
Een team van de Universiteit van Edinburgh ontdekte dat patiënten met AKI verhoogde bloedspiegels van endotheline hadden – een eiwit dat ontstekingen activeert en ervoor zorgt dat bloedvaten samentrekken. De endothelinespiegels bleven hoog lang nadat de nierfunctie was hersteld.
Nadat ze dezelfde toename van endotheline hadden gevonden bij muizen met AKI, behandelden experts de dieren met medicijnen die het endothelinesysteem blokkeren. De geneesmiddelen – die gewoonlijk worden gebruikt om angina pectoris en hoge bloeddruk te behandelen – werken door de aanmaak van endotheline te stoppen of door endothelinereceptoren in cellen uit te schakelen.
De muizen werden gevolgd gedurende een periode van vier weken na AKI. Degenen die werden behandeld met de endotheline-blokkerende medicijnen hadden een lagere bloeddruk, minder ontstekingen en minder littekens in de nieren.
Hun bloedvaten waren meer ontspannen en de nierfunctie was ook verbeterd, in vergelijking met onbehandelde muizen.
Dr. Bean Dhaun, Senior Clinical Lecturer en Honorary Consultant Nephrologist aan het Centre for Cardiovascular Science van de Universiteit van Edinburgh, zei: “AKI is een schadelijke aandoening, vooral bij oudere mensen en zelfs bij herstel kan het een langdurige impact hebben op iemands gezondheid. Gezondheid. Onze studie toont aan dat het blokkeren van het endothelinesysteem de langdurige schade van AKI bij muizen voorkomt. Aangezien deze medicijnen al beschikbaar zijn voor gebruik bij mensen, hoop ik dat we snel kunnen kijken of dezelfde gunstige effecten worden waargenomen bij onze patiënten.”
Professor James Leiper, Associate Medical Director bij de British Heart Foundation, zei: « Verslechterde nierfunctie die het gevolg is van acuut nierletsel kan ook iemands kans op het ontwikkelen van en overlijden aan hart- en vaatziekten vergroten, dus het is van vitaal belang dat we manieren vinden om dit te verminderen. » risico.
“Dit veelbelovende onderzoek suggereert dat algemeen verkrijgbare medicijnen kunnen helpen om de gevolgen van acuut nierletsel aan te pakken voordat het schade en verdere complicaties kan veroorzaken. Hoewel verdere studies nodig zullen zijn om aan te tonen of deze behandeling veilig en effectief is voor patiënten, is dit vroege onderzoek een bemoedigende eerste stap. »
Referentie: « Endothelineblokkade voorkomt de langdurige cardiovasculaire en renale gevolgen van acuut nierletsel bij muizen » door Alicja Czopek, Rebecca Moorhouse, Peter J. Gallacher, Dan Pugh, Jessica R. Ivy, Tariq E. Farrah, Emily Godden, Robert W. Hunter, David J. Webb, Pierre-Louis Tharaux, David C. Kluth, James W. Dear, Matthew A. Bailey en Neeraj Dhaun, 14 december 2022, Wetenschap Translationele geneeskunde.
DOI: 10.1126/scitranslmed.abf5074
De studie werd op 14 december 2022 gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschap Translationele Geneeskunde. Het werd gefinancierd door de Medical Research Council en de British Heart Foundation.
